Hoe zit het met de technische hulpmiddelen bij andere sporten?

Hawk-eye

Het Hawk-eye (“haviksoog”) systeem is een computersysteem dat de baan van de bal volgt (en ook de baan die hij afgelegd zou hebben). Het systeem wordt in verschillende sporten gebruikt zoals: cricket, tennis en snooker. Het systeem in geschikt voor bijna alle balsporten. Het kan namelijk zien of een bal een doellijn passeert(voetbal,hockey), over de lijn is (rugby, basketbal) en in of uit is (tennis, badminton). Het systeem werd in 2001 ontwikkeld door Dr. Paul Hawkins. Hij werkte voor een dochteronderneming van Siemens.

Hoe werkt het systeem?
Rond de baan of het veld staan minstens zes televisiecamera’s. Al deze camera’s zijn gelinkt aan een computer. De computer kan de beelden lezen in ‘real-time’ en zo de baan van de bal bepalen. Alle invalshoeken worden door de computer gecombineerd en zo ontstaat er een driedimensionaal beeld van het pad dat de val gaat volgen. Deze kan dan in een virtual-reality simulatie worden bekeken.

Cricket
De eerste keer dat deze technologie werd toegepast in het cricket was in een ‘test-match’ (een cricket wedstrijd die meerdere dagen duurt) tussen Engeland en Pakistan. De wedstrijd vond op 21 april 2001 plaats en werd uitgezonden door Channel4 (Britse televisiezender). Het systeem werd toen alleen nog maar gebruikt voor de commentators die wilden weten welke baan de bal zou volgen. Het systeem wordt nu voornamelijk gebruikt om de ‘leg before wicket’ situties te kunnen analyseren. Dit is een situatie waarbij de slagman uit de wedstrijd kan worden geworden. Er kan gekeken worden of de bal het lichaam van de slagman raakt en of dit voorkomt dat de bal de wicket raakt, want zoals al eerder gezegd kan het systeem ook de vermoedelijke baan van de bal weergeven. Op dit moment is deze informatie alleen nog maar bekend voor de televisiekijkers. De bedoeling is dat de derde umpire (scheidsrechter) deze beelden in de toekomst ook gaat gebruiken. Nu kan de umpire alleen nog gebruik maken van slow-motionbeelden.

In het filmpje kan je zien hoe de werper de bal eerst tegen het been van de slagman aangooit voordat de slagman de bal wegsloeg. Daarna zie je het Hawkeye systeem dat de baan van de bal simuleert als de slagman er niet stond. Dan zie je dat de bal de wicket zou raken. De slagman is dus uit.

Tennis
Ook bij tennis werd het Hawk-eye systeem als eerst voor televisieverslaggeving gebruikt. Voornamelijk bij grote tennistoernooien als Wimbledon en de Australian Open. IBM heeft de Hawk-eye techniek verwerkt in een programma wat voor tennis gebruikt kan worden (PointTracker). Daarvoor bestonden al programma’s als Cyclops en Auto-ref. Sinds 2006 wordt het dan ook echt officieel gebruikt in tenniswedstrijden als correctiemiddel voor de umpire. Beide spelers (of teams) hebben het recht om drie keer per set de Hawk-eye aan te vragen. Dit wordt een challange genoemd. Als de scheidsrechter een bal in of uit geeft kan de speler de challange aanvragen. Met het Hawk-eye systeem wordt dan gekeken of de beslissing van de umpire klopt of niet klopt. Klopt de beslissing van de umpire dan heeft de speler die de challange aanvroeg een challange minder. Klopt de beslissing van de umpire niet dan behoudt de speler zijn challange. Bij tie-breaks krijgen de spelers een extra challange en als het in de vijfde set 6-6 staat krijgen beide spelers ook een extra challange. Bij graveltoernooien wordt dit systeem niet gebruikt, want daar kan de afdruk van de bal in het gravel als bewijs dienen. Het Hawk-eye systeem zou ook live kunnen tonen of een bal uit of in is. Dat zou de umpires dus bijna overbodig maken, maar er wordt nu nog gekozen om alleen van het systeem gebruik te maken van de challenges.

Op dit filmpje kan je een challange van tennisspeler Rafael Nadal zien. Het is het beslissende punt van de eerste set en de scheidsrechter geeft de bal van de tegenstander van Nadal in. Nadal twijfelt en vraagt een challange aan. Het systeem laat daarna met dodelijke precisie zien dat de bal nog net aan in was. Nadal is het zelfs oneens met de Hawk-eye, maar zoals de commentator al zegt kan het Hawk-eye systeem het niet fout hebben.

Snooker
Op het WK Snooker van 2007 en 2008 gebruikte de BBC de Hawk-Eye om het zicht van de spelers op de tafel weer te geven, voornamelijk in het geval van snooker. Bij mislukte stoten werd er gebruikgemaakt van een soort van animatie, met het idee om in beeld te brengen wat de speler in gedachten zou hebben.

Andere Sporten
Ook bij American Football worden technologische hulpmiddelen gebruikt. Net als bij tennis wordt er gebruikt gemaakt van challanges. De head coach kan twee keer een challenge inroepen door een rode vlag te werpen. Als de coach zijn challenge verliest(dat betekent dus dat de scheidsrechter gelijk had) dan verliest hij een van zijn drie time-outs die hij per speelhelft mag gebruiken, maar als zijn eerste twee challenges heeft gewonnen krijgt hij nog een derde erbij. De meeste challanges in het American Football hebben te maken met balbezit en de plaats waar de baldrager zich bevond op het moment dat hij getackeld wordt. Persoonlijke fouten (overtredingen) kunnen niet worden gechallenged.
Er zijn ook sporten waarbij alleen de scheidsrechters beslissen of ze een replay bekijken. Dat is bijvoorbeeld zo in de NBA en bij rugbywedstrijden. In de NBA is het zo dat alleen scores terug mogen worden gekeken. Of de score binnen de tijd is en of het een twee- of driepunter zijn de belangrijkste voorbeelden. In het Amerikaanse ijshockey en baseball zijn er ook zogenaamde ‘replay-officials’. Zij kunnen samen met de scheidsrechter op het veld een challenge aanvragen.
Ook in deze twee sporten worden alleen ‘wel-of-niet scores’ herbekeken.

Hockey
Bij hockey wordt er ook met een video-arbiter gewerkt. Deze arbiter zit in een televisie kamer en heeft daar de beschikking over meerdere camera’s. Wanneer er een moeilijke beslissing genomen moeten worden kan hij uitkomst bieden. Omdat hockey best te vergelijken is met voetbal geeft het volgende stuk misschien wel een groot probleem weer:

HOCKEY

Een fragment uit het verslag van de NOS over de wedstrijd Nederland-Korea:

Van den Heuvel was na afloop zichtbaar opgelucht. "Ik ben heel blij dat we het hebben gered. Natuurlijk had ik liever een positief resultaat gezien. Dat hadden we ook verdiend, vind ik. Maar ook na deze nederlaag ben ik trots op mijn ploeg. We hebben veel kracht en energie in deze wedstrijd gestopt, maar verzuimd om onszelf daarvoor te belonen."

Hij wilde nog wel wat kwijt over het gebruik van de video-arbiter. De man achter de tafel besliste in de zinderende tweede helft na bestudering van de beelden dat Oranje eerst een strafcorner en daarna ook een strafbal niet mocht nemen.

"Vooral bij die laatste situatie leek het minuten te duren voordat er uiteindelijk een beslissing viel", klaagde Van den Heuvel. "Het is bij dit WK allemaal een beetje te ver doorgeschoten. Doordat de video-arbiter zo vaak wordt ingeschakeld, gaat het ritme uit de wedstrijd. Dat kan toch nooit de bedoeling zijn?"

Bron

Wanneer het spel zo vaak stilgelegd wordt gaat niet alleen het ritme van de spelers uit de wedstrijd, maar wordt het ook een stuk saaier om naar te kijken. Wanneer dit in het voetbal ingevoerd gaat worden moet hier eerst goed over nagedacht zijn.